Weekje weg geweest
Tijdens het begin van de herfstvakantie zijn we voor drie dagen naar Westende gegaan. De zee is dan nog zoveel mooier als in de zomer. Geen mensenhoop naast elkaar die zich met moeite kunnen keren om zo de andere kant ook eens te laten genieten van de veel te felle zon. Neen geef mij maar de herfst. Een rustig strand waar mensen genietend van elkaar en de natuur rustig kuieren langs de branding, kindjes die heel dik ingepakt spelen en honden die dartel en vol opwinding racen over het zand. Dat is de zee ten voete uit voor mij.

De laatste dag om af te sluiten zijn we dan met collega's van Nele en de nodige kinderen naar Plopsaland geweest in Adinkerke. Wat een mooie en sprookjesachtige wereld is het daar geworden. Ik ben er de laatste keer geweest toen het nog de Meli was. Echt knap en tof voor de kleintjes, al was er ook wel wat voor de volwassenen. (huis Anubis) Emma genoot enorm en was dan ook uitgeteld 's avonds.
Na deze zeer leuke ontspannende en ongedwongen eerste dagen kwamen er zwaardere dagen. We hadden besloten om onze woonkamer eens goed onder handen te nemen. En dat namen we vrij letterlijk. Behang van de muren, plinten wegkappen, gaten bepleisteren, grondlaag verven, kleuren gaan kiezen, muren schilderen, plinten terug aan de muur bevestigen, tweede laag verf erop zetten, en afwerken. Met dat laatste zijn we nog steeds bezig. Dat is het minst tof he. Dat zie je amper vooruit gaan. Maar het moet even goed. Nog even doorzetten en we kunnen genieten van de transformatie die ons huis onderging. Als het af is zet ik de voor en na hier op.
Nu nog even verder werken aan de afwerking en een voetbaltraining in elkaar steken voor vanavond.
Reacties
Een reactie posten