Mont Ventoux
In september na mijn driemaandelijkse controle in het UZ Leuven, zag ik in de dagzaal een T-shirt hangen. Rond de top van de Ventoux cirkelden allemaal organen. Dit moest dus wel van een fietstocht op de Ventoux zijn met transplantpatiënten. Ik gaf mijn naam door aan de verpleegster en zei dat ze me steeds mochten contacteren als ze nog eens zoiets zouden doen. Ik vertrok terug naar huis en er ging een dikke maand voorbij.
Gisteren kreeg ik dan een telefoon met de vraag of ik in 2011 zou willen meedoen met de beklimming van de Mont Ventoux. In al mijn euforie zei ik dadelijk ja. Ik moest wel een 4-tal tochten meedoen ter voorbereiding. Ook dat zag ik zitten. Het leek mij ook wel logisch om iets of wat voorbereid dat bergske tegemoet te gaan. Na de telefoon ging ik even wat opzoeken over de Mont Ventoux. Wat bleek ... dat is verdekke een beklimming van 22km en er zijn steigingspercentages van 11%. Ja dat was pijnlijk om vast te stellen.
Maar ja, we zien wel verder en we gaan er voor.
Gisteren kreeg ik dan een telefoon met de vraag of ik in 2011 zou willen meedoen met de beklimming van de Mont Ventoux. In al mijn euforie zei ik dadelijk ja. Ik moest wel een 4-tal tochten meedoen ter voorbereiding. Ook dat zag ik zitten. Het leek mij ook wel logisch om iets of wat voorbereid dat bergske tegemoet te gaan. Na de telefoon ging ik even wat opzoeken over de Mont Ventoux. Wat bleek ... dat is verdekke een beklimming van 22km en er zijn steigingspercentages van 11%. Ja dat was pijnlijk om vast te stellen.
Maar ja, we zien wel verder en we gaan er voor.
Reacties
Een reactie posten