Krokusvakantie
De krokusvakantie is nu definitief voorbij, dus dringt een terugblik zich op.
Het eerste weekend werd meteen goed ingezet. Een drie-gangen-dinertje met het werk moest garant staan voor een geslaagde avond. Eerst een lekkere carpacio gevolgd door overheerlijke gamba’s en om af te sluiten een crème brulée met Irish koffie. Meer moet dat niet zijn dacht ik. Het was een gezellige avond met de nodige wijn die bij de mensen van de RvB zijn uitwerking niet miste. De babbels gingen wat vlotter, de speeches waren lolliger en rumoer werd alsmaar luider.
Op zondag was het dan zover, het startschot voor de Transplantoux. Om 13u was het verzamelen geblazen op de parking van het UZ Leuven. Daar aangekomen was er al heel wat bezigheid. Stan Van Samang kwam ook aan en ging iedereen braaf een handje geven. Tegen half twee begonnen we dan aan onze toch richting Sint-Truiden. Onder begeleiding van een tiental motars verlieten we de parking voor een toch iet wat zware tocht over kasseien en hellingen. Het respect voor de echte renners steeg met de minuut. Na 57 kilometer waren we er dan. Moe maar voldaan vertrokken we een dik uur later met de bus terug naar Leuven. In de bus was het rustig, iedereen genoot na van de leuke tocht bij een ondergaande zon die de lucht in warme, diepe kleuren hulde.
Op maandag gingen we dan naar Nederland naar een Landal-park. Het was er mooi en rustig. Elke dag was het waterpret voor Emma. Alle glijbanen van het zwemparadijs heeft ze op haar naam geschreven. Van leuke kleine glijbanen voor de kinderen tot grotere banen waar het donker was met ‘sterretjes’ (led-lichtjes). Emma vond alles echt geweldig. Voor Nele en mij was het gewoon leuk om er eens even tussenuit te zijn. ’s Avonds was het dan spelplezier voor de ‘grote mensen’. Meester Bert, Vickie, Nele en ik hebben elke avond hevig ge-Kolonist. Iedereen ging hevig op in het spel en sommigen, ik noem geen naman Vikie, dreigden zelfs met woorden als ‘ik maak u kapot’ Kortom een leuke mid-week in een gezellig park met lieve mensen.
Om de vakantie af te sluiten ben ik voor de tweede keer met de mensen van Leuven gaan fietsen. Dit maal was het om en rond De Pinte. Tot mijn grote tevredenheid ging ook deze tocht van 50 kilometer wonderwel goed. Samen met een longtransplant was ik de eerste transplant die aankwam na 10 kilometer doortrekken van 8 begeleiders.
Nu verder blijven trainen om mijn conditie verder aan te scherpen en voluit te gaan begin juni op de Ventoux.
Het eerste weekend werd meteen goed ingezet. Een drie-gangen-dinertje met het werk moest garant staan voor een geslaagde avond. Eerst een lekkere carpacio gevolgd door overheerlijke gamba’s en om af te sluiten een crème brulée met Irish koffie. Meer moet dat niet zijn dacht ik. Het was een gezellige avond met de nodige wijn die bij de mensen van de RvB zijn uitwerking niet miste. De babbels gingen wat vlotter, de speeches waren lolliger en rumoer werd alsmaar luider.
Op zondag was het dan zover, het startschot voor de Transplantoux. Om 13u was het verzamelen geblazen op de parking van het UZ Leuven. Daar aangekomen was er al heel wat bezigheid. Stan Van Samang kwam ook aan en ging iedereen braaf een handje geven. Tegen half twee begonnen we dan aan onze toch richting Sint-Truiden. Onder begeleiding van een tiental motars verlieten we de parking voor een toch iet wat zware tocht over kasseien en hellingen. Het respect voor de echte renners steeg met de minuut. Na 57 kilometer waren we er dan. Moe maar voldaan vertrokken we een dik uur later met de bus terug naar Leuven. In de bus was het rustig, iedereen genoot na van de leuke tocht bij een ondergaande zon die de lucht in warme, diepe kleuren hulde.
Op maandag gingen we dan naar Nederland naar een Landal-park. Het was er mooi en rustig. Elke dag was het waterpret voor Emma. Alle glijbanen van het zwemparadijs heeft ze op haar naam geschreven. Van leuke kleine glijbanen voor de kinderen tot grotere banen waar het donker was met ‘sterretjes’ (led-lichtjes). Emma vond alles echt geweldig. Voor Nele en mij was het gewoon leuk om er eens even tussenuit te zijn. ’s Avonds was het dan spelplezier voor de ‘grote mensen’. Meester Bert, Vickie, Nele en ik hebben elke avond hevig ge-Kolonist. Iedereen ging hevig op in het spel en sommigen, ik noem geen naman Vikie, dreigden zelfs met woorden als ‘ik maak u kapot’ Kortom een leuke mid-week in een gezellig park met lieve mensen.
Om de vakantie af te sluiten ben ik voor de tweede keer met de mensen van Leuven gaan fietsen. Dit maal was het om en rond De Pinte. Tot mijn grote tevredenheid ging ook deze tocht van 50 kilometer wonderwel goed. Samen met een longtransplant was ik de eerste transplant die aankwam na 10 kilometer doortrekken van 8 begeleiders.
Nu verder blijven trainen om mijn conditie verder aan te scherpen en voluit te gaan begin juni op de Ventoux.
Reacties
Een reactie posten