Spinning voor beginners ...

Dus ging ik met enige tegenzin zaterdag naar Wilsele om te gaan spinnen. Daar aangekomen deed ik dadelijk een praatje met andere mensen die er ook waren met enige tegenzin en de nodige angst. Na een tijdje gingen we ons klaarmaken in de kleedkamers. De moed zakte me in de schoenen toen ik zag dat de helft er stond in piekfijne wielertenue. Ja die mannen hadden blijkbaar al eens wat meer op een fiets gezeten.
In de trainingszaal aangekomen zette ik me wijselijk op de laatste rij. De spinningleraar kwam binnen en zei doodleuk dat de eerste sessie een makkelijke les ging zijn om te zien waar iedereen stond. En daarbij kwam dat het slechts anderhalf uur zou duren. Ja wadde ... Daarna kregen we uileg hoe we de fiets moesten afstellen en dan kon de les beginnen. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat het best leuk was. Een lekkere beat en een discolamp boven je hoofd deden je direct in de moed komen. Na een vijftal minuten kwamen toch de eerste ongemakken ... wat zeer in de rug en natuurlijk de gevreesde zadelpijnen. Toch wat doorbijten en proberen te volharden. Eigenaardig genoeg vloog de tijd nadien. voor ik het wist zaten we over halfweg. Ik had er zelfs min of meer plezier in. Op het einde was het wel afzien. de benen begonnen te verzuren, de inspanning vroeg de nodige arbeid van mijn hart en mijn ademen begon zwaarder te worden. Uiteindelijk was er toch het einde van de les. Nog een kleine vier minuten uitfietsen en dan stretchen. Ik wist niet dat je op zo veel manieren op je fiets kon zitten. Voet tussen kont en zadel, been op het stuur, ... Daarna de fiets proper maken en genieten van een welverdiende douche.
Vandaag ben ik niet eens stijf en ik heb ook nergens pijn van. Meer zelfs eigenlijk vond ik het echt super en ben ik ECHT van plan om te starten met m'n training. Dat werd tijd ook.
Reacties
Een reactie posten