Inspanningstest
Op dinsdag 14 december moest ik dan naar Leuven voor de eerste inspanningstest in de aanloop naar de Mont Ventoux.
Net zoals vroeger kreeg ik een masker om mijn mond en neus gezet, de nodige electroden opgeplakt, een bloeddrukmeter om de arm en een zuurstofsaturatiemeter op mijn wijsvinger. De test kon beginnen. Emma stond naar me te kijken en lachte wat schuchter. Ik mocht beginnen fietsen en de weerstand werd om de minuut verer op gedreven. De eerste minuten gingen vlot tot mijn grote verbazing. Maar dan kwam natuurlijk de verwachtte pijn in de benen en het stompend samen trekken van mijn lichaam om de trappers toch zo lang als mogelijk draaiende te houden. Uiteindelijk ben ik gestopt op 160 watt vermogen met een hartslag van 179. Dit was tot mijn grote verbazing ook mijn uitslag toen ik stopte met revalideren in het UZA. Wat was ik blij dat ondanks mijn iet wat passieve gedrag het voorbije half jaar toch niet echt veel kwaad had gedaan aan mijn conditie.
Nu beginnen met het trainen en het opbouwen naar 4 juni 2011.
Net zoals vroeger kreeg ik een masker om mijn mond en neus gezet, de nodige electroden opgeplakt, een bloeddrukmeter om de arm en een zuurstofsaturatiemeter op mijn wijsvinger. De test kon beginnen. Emma stond naar me te kijken en lachte wat schuchter. Ik mocht beginnen fietsen en de weerstand werd om de minuut verer op gedreven. De eerste minuten gingen vlot tot mijn grote verbazing. Maar dan kwam natuurlijk de verwachtte pijn in de benen en het stompend samen trekken van mijn lichaam om de trappers toch zo lang als mogelijk draaiende te houden. Uiteindelijk ben ik gestopt op 160 watt vermogen met een hartslag van 179. Dit was tot mijn grote verbazing ook mijn uitslag toen ik stopte met revalideren in het UZA. Wat was ik blij dat ondanks mijn iet wat passieve gedrag het voorbije half jaar toch niet echt veel kwaad had gedaan aan mijn conditie.
Nu beginnen met het trainen en het opbouwen naar 4 juni 2011.
Reacties
Een reactie posten